Historia

Podobnie jak wiele innych części Wenecji, Caorle Altanea zbudowana jest na oryginalnej lagunie. Pierwsze wzmianki o zabudowie na tym terenie pochodzą z końca XV wieku. W XVI wieku miasto zyskało znaczenie historyczne dzięki portowi, który należał do biskupstwa i nowo wybudowanemu kościołowi. Przed I wojną światową na tym terenie zaczęły wysychać bagna, co zakończyło się w latach 1950 – 1965. Początkowo teren ten służył rolnictwu (zwłaszcza hodowli bydła oraz produkcji mleka i serów), ale w latach 90. zaczęto tu budować pierwsze obiekty noclegowe dla turystów. Od samego początku wszystko było przemyślane jako idealne miejsce na wakacje dla rodzin z dziećmi. I tak na zielonej łące powstał jeden z najpopularniejszych nadmorskich kurortów w północnych Włoszech, który oferuje obecnie dwa wysokiej jakości hotele 4 *, dwa kempingi i 17 rezydencji z basenami.

Nazwa Caorle Altanea pochodzi prawdopodobnie od Altano, co oznacza „morski wiatr wiejący ze wschodu”. Inną ciekawostką lingwistyczną jest fakt, że mieszkańcy Altanea i Caorle używali wówczas unikalnego dialektu, który różnił się od tego używanego w pozostałej części regionu Wenecji.

Miasto Caorle zostało założone przez Rzymian około 40 roku przed naszą erą pod nazwą „Caprulae”. Nazwa ta, oznaczająca „wyspę kóz”, pochodzi od pierwotnych mieszkańców osady – pasterzy kóz  i owiec. W V wieku naszej ery Caorle stało się ważnym ośrodkiem handlowym, podobnie jak cała ówczesna Republika Wenecka, do której należało. Jednak w wojnie o niepodległość, która została zakończona w 1866 r. Caorle zdołało założyć konsorcjum rybaków, tzw. „Consorzio Peshereccio”. W efekcie miasto naprawdę zaczęło kwitnąć i znacznie się rozrastać – do dziś rybacy każdego ranka wpływają ze swoimi połowami do portu w samym centrum Caorle i wystawiają je na sprzedaż obok łodzi. Choć miasto zostało zniszczone podczas obu wojen światowych, to jest najczęściej wybierane ze względu na szereg zabytków, z których polecamy np. Katedrę św. Szczepana czy kościół Marii Panny.

Katedra św. Szczepana

Katedra ta dominuje nad miastem już od 1038 roku. Została zbudowana w stylu bizantyjskim i ma w sobie wieżę z dzwonnicą. Jej wysokość mierzy 48 metrów i jest uważana za unikalną w Europie. Fasada katedry jest ozdobiona dwoma pięknymi płaskorzeźbami znajdującymi się przy głównej bramie, a jej wewnętrzne ściany zdobią oryginalne freski, z których najsłynniejszym jest „Madonna na Tronie” z 1300 roku. Katedra jest otwarta codziennie od 8:30 do 18:30, a zwiedzać ją można bezpłatnie.

Kościół Najświętszej Marii Panny

Ten kościół urzeka przede wszystkim tym, że znajduje się na wybrzeżu. Jego istnienie sięga średniowiecza, ale w obecnym kształcie istnieje od XVIII wieku. Z kościołem związana jest dość ciekawa chrześcijańska legenda o rybakach, którzy ujrzeli światło na morzu, do którego przybyli i znaleźli figurę Matki Boskiej. Załadowali ten posąg na statek i zabrali go do domu. Niestety był zbyt ciężki, więc trudno było go wynieść na brzeg, skąd nie daliby rady już go przenieść. W miejscu, w którym pozostał posąg, stoi teraz ten kościół.